| Gastado
en Isabelle Alta Lernejo
 La
6-an de oktobro ni venis al Isabelle Alta Lernejo de Pusan en
akompano de fraulino Perlo kaj s-ro Siko. Tie biologia instruisto
funkciigis Esperanto-kurson de unu semajno. Li invitis nin al
la kurso por stimuli la lernantojn. Mi kun plezuro akceptis la
inviton, char propagandi Esperanton kaj kuraghigi lernantojn estas
mia devo, kaj tio estas ankau bona shanco por diskonigi la 89-an
UK okazontan en Pekino en 2004.
La lernantoj havis grandan intereson
pri ni. Videble ili tre deziris alparoli nin, sed sentis iom da
ghenateco. Che la shtuparo tri knaboj alpashis por min saluti
per Esperanto. Kiam mi reciprokis “saluton”, ili ege
ghojis certe pro sia unua sukceso rekte kontaktighi kun fremdlanda
gasto per Esperanto. En la klaschambro iu kuragha knabino alparolis
min, dirante: “Mi tre ghojas vin vidi.” Mi respondis
al shi: “Ankau mi tre ghojas vidi vin”, kaj laudis,
ke shi bone parolas Esperanton. Tiam shi kun rido sin turnis al
siaj kunlernantinoj pro hontemo kaj ghenateco. Mi ege kortushighis
de la vigleco kaj la ankorau ne forighinta naiveco de la geknaboj.
Char la studentoj estas ankorau komencantoj, nia interparolo iris
helpe de la instruisto Bak Jhimho. Kiam mi eksplikis al ili la
valoron kaj idealon de Esperanto per mia propra sperto, la studentoj
pretervole eligis “ho!” pro admiro. Fine ni kune fotighis,
kaj la studentoj donacis al mi verdstelan insignon.
Intervjuita de “Pusan-a Tagjhurnalo”
Elirinte el la Isabelle Alta Lernejo
ni venis al la domo de “Pusan-a Tagjhurnalo” en la
3-a horo, akompanate de Ombro, Pako, Hanpin, Gracia kaj Perlo,
por akcepti la intervjuon. “Pusan-a Tagjhurnalo” estas
unu el la du grandaj tagjhurnaloj de la urbo. La intervjuo estis
aranghita dank’ al klopodo de Pusan-a esperantisto. Jhurnalisto
Park Ki-bum faris al mi jenajn demandojn: Kio estas la celo de
UK? Kial Chinio invitas la 89-an UK? Kiel Chinio preparas la kongreson
en 2004? Kiel vi propagandas la kongreson al koreaj samideanoj?
Kaj kian impreson vi havas pri Koreio? Mi tre ghojas, ke mi havas
shancon propagandi Esperanton kaj la Pekinan UK al la korea publiko
ekster nia movado. Mi diris al la jhurnalisto, ke mi havas tre
belan impreson pri Koreio, precipe pri la koreaj samideanoj, chi
tie mi sentas min tute kiel inter parencoj. Tiam li demandis:
“Chu pro tio, ke ni havas la saman vizaghon?” “Ne
nur pro la sama vizagho, sed ankau pro la sama kultura fono kaj
pensmaniero,” mi respondis. Je la fino de la intervjuo li
diris: “Vi estas afabla onklino. Mi deziras al vi agrablan
vojaghon.” Mi unuafoje audis tian esprimon ekster Chinio,
mi tamen sentas en tio grandan intimecon, char tiu nomesprimo
mem estas orienta kaj china.
Post la intervjuo ni venis al la autostacio
por veturi al Pohang. Tie mi brakumis la Pusan-ajn samideanojn
por adiaui kaj danki ilin. Mia koro doloretis de la disigho kaj
miaj okuloj malsekighis.
En Pohang
De Pusan al Pohang nia buso iris nur unu kaj duonan horojn. Kiam
ni atingis Pohang, nin atendis en la stacio s-ro Leporo. Li veturigis
nin unue al la hotelo kaj poste al china restoracio por intervidighi
kaj kunvespermanghi kun Pohang-aj samideanoj. La renkontigho estis
organizita de s-ro Park Wha-chong, vicprezidanto de KEA. Eble
pro sia korpulenteco li havas Esperantan karesnomon Urso. S-ro
Park Wha-chong estas kuracisto de interna medicino kaj havas sian
privatan klinikon en Pohang. Li estas ankau entuziasma movadano
por Esperanto kaj monoferanto de la korea Esp-movado. Tiutage
al la renkontigho venis ankau lia edzino esperantistino Gloreta
kaj flegistinoj laborantaj en lia kliniko. Ankau s-ro Leporo,
kiu estis taskita prizorgi nin, estas chefoficisto de lia kliniko.
Mi ne scias, chu ili esperantistighis pro s-ro Park Wha-chong
au s-ro Park varbis ilin al si pro tio, ke ili estas esperantistoj.
S-ro Park estas tre serena kaj grandanima. Li speciale pretigis
por la chinaj gastoj botelon da forta brando kaj ekdrinkis kun
ili lau la china maniero. Post trinko de kelkaj tasoj ili jam
nomis unu alian gefratoj. Li nomis Etan Zhang Juna Fratino, kaj
Eta Zhang sentis honoron nomi lin Pliagha Frato. Ankau Klara kaj
Brilo estas esperantista paro. Mi ne scias iliajn verajn nomojn.
Klara estas tre gaja kaj serena, kaj nun lernas la chinan lingvon.
Shia edzo akiris la esperlumigan nomon Brilo pro sia saghoatesta
kalveco. Ambau diris, ke ili kune iros al Pekino por partopreni
UK en la venonta jaro.
En la 7-a ni iris viziti antikvan urbon
Kyongju en akompano de s-ro Leporo. Antau nia ekveturo, ni lauinvite
iris unue al la kliniko de s-ro Park Wha-chong. La kliniko sin
trovas en la dua etagho de iu domo. Sur la pordo pendas shildo,
sur kiu supre skribighas Esperante “Kliniko Espero”,
sube “Interna medicino” kaj meze estas bele desegnita
verda stelo. Ankau sur la korelingva tabulo estas verdstela insigno.
En la akceptejo de la kliniko multaj pacientoj atendis kuracon,
kaj al ili servis fraulino-flegistino, kiun mi vidis en la renkontigho
hierau. S-ro Park Wha-chong venigis nin en la internan chambron
de sia kabineto, kaj iom poste eniris por nin akcepti. Ekstere
estis tiom multe da atendantaj pacientoj, ni nin ghenis okupi
lian tempon kaj haste levighis por adiaui. Nun en Chinio estas
tre populara diro “Tempo signifas monon”. Chi tie
la tempo por s-ro Park Wha-chong ja signifas monon, sed por partopreni
Esperantajn aktivadojn li preferas forlasi la shancon mongajni.
Chi-foje al la 35-a Korea Kongreso de Esperanto li kunportis ech
freshajn fishpecojn por regali la kunvenantojn.
Elirinte el la kliniko de s-ro Park
Wha-chong ni venis al farmaciejo ne malprokisme de la kliniko
por saluti la direktoron de la Esperanto-societo de Pohang s-ro
Park Jeong-uk.
En la oficejo de la Teagu-a Esperanto-Filio
Vespere de la 7-a, ni venis al la urbo
Taegu per autobuso. Komisiite de la Taegu-a Esperanto-Filio s-ro
Na venis renkonti nin en la stacio. En la 7-a horo s-ro Lee Chong-yeong
venis al nia hotelo por veturigi nin al la oficejo de la Taegu-a
Esperanto-Filio. Alte super la domo, kie estas la oficejo, pendas
neonlampa reklama shildo kun la vorto “Esperanto”,
kiu videblas jam de malproksime. En la oficejo mi vidis bone konatan
s-ron Kim Young-myung. Li estas vicprezidanto de KEA kaj pediatro.
Preskau en chiuj esperantistaj renkontighoj mondaj kaj aziaj,
al kiuj mi alighis, mi vidis lian figuron. Li ofte en nacia kostumo
altiris chies rigardon. Li rakontis al mi anektodojn pri liaj
kontaktighoj kun chinaj samideanoj antau normaligho de diplomatiaj
rilatoj inter Chinio kaj Koreio. Chiujare li elspezas multan tempon
por partopreni Esperantajn aktivadojn en kaj ekster Koreio. Li
ankau estas malavara monhelpanto de la korea Esp-movado.
S-ro Lee Chong-yeong elprenis ekzempleron
de “Lanterno Azia”, organo de KEA, kaj diris al ni,
ke la revuo kun 20 paghoj eldonighas chiujare 11-foje kaj havas
chiunumere 800 ekzemplerojn, kiujn oni senpage distribuas al la
membroj de KEA; la eldonado de chiu numero kostas 600 usonajn
dolarojn. La koston kovras gajno pro aperigo de reklamoj kaj mondonacoj
de esperantistoj. Prof. Lee Chong-yeong respondecas pri varbado
de reklamantoj kaj pagas koston de unu numero chiujare. Li ankau
“devigas” aliajn relative bone enspezantajn samideanojn
kiel s-roj Kim Young-myung kaj Park Wha-chong pagi por unu numero
respektive. Prof. Lee Chong-yeong ghuas altan prestighon inter
la koreaj samideanoj. “S-ro Lee Chong-yeong chiam multe
laborigas nin”, “Tio estas laboro konfidita de prof.
Lee Chong-yeong”, “Ni ne povas ne obei lin,”
oni tiel diris al mi. En tiuj paroloj audighas kaj sherco kaj
respekto. Je la 8-a horo prof. Lee elprenis radioricevilon por
auskultigi pri la Esperantaj elsendoj de China Radio Internacia.
Havante tiujn fidelajn auskultantojn, miaj kolegoj en China Radio
Internacia devas senti fieron kaj konsolighon. S-ro Lee Chong-yeong
esperas audi pli multajn informojn pri Esperanto en la elsendoj.
La prezidanto de la Taegu-a Esperanto-Filio profesoro Kim si-hon
donis oficialajn vortojn por nin bonvenigi.
Je la fino de la kunsido prof. Lee Chong-yoeng
invitis nian grupon al matenmangho en lia hejmo en la sekvanta
tago, kaj ni kun plezuro akceptis la inviton.
________________________________________
* Tan Xiuzhu: prezidanto de la China Esperanto-Ligo
|
