En la pasinta jarcento, la homaro atingis brilajn sukcesojn en sciencoj kaj teknologioj: ghi sukcesis krei grandajn aviadilojn, kiuj ebligas al homoj veturi de lando al lando en horoj anstatau en tagoj kaj monatoj; ghi lanchis artefaritajn satelitojn, kiuj ebligas al ni fari sciencajn esplorojn pri la tero kaj universo, transsendi radiajn kaj televidajn programerojn, direkti trafikadon en la mondo, prognozi la veteron ktp; ghi sukcesis ekspluati nuklean energion kaj funkciigi nukleajn elektrejojn; ghi dechifris la sekreton de genoj kaj sukcesis produkti klonajn shafon, simion ktp; ghi kreis komputorojn, kiuj ebligas al ni rapide kaj precize plenumi diversajn komplikajn taskojn antaue neeblajn au malfacilegajn por la homo; ghi kreis interreton, kiu preskau nuligis la distancon en komunikado. Ni komencis novan epokon de imformatiko. La terglobo farighis vera vilagho.

    Hodiau ni jam eniris novan jarcenton kun novaj esperoj kaj brila perspektivo. Tamen ni ankau alfrontas multajn problemojn urghe solvendajn: la serioza polucio malsanigas kaj dangherigas nian vivmedion; la teruraj tertremoj, la tajfunoj, la tromboj restas katastrofoj, kontrau kiuj ni homoj estas senrimedaj; chiam pli larghighas la diferenco inter la richaj kaj malrichaj landoj kaj la malegaleco kaj konfliktoj inter la nacioj subfosas la mondpacon. La homaro bezonas pli bonan kunlaboron por solvi la problemojn. Kaj por tio ni devas atingi pli profundan interkomprenon per interparoloj, diskutoj kaj konferencoj en diversaj niveloj. Kvankam nia terglobo farighis vilagho pro la facila komunikado, tamen pro manko de komuna lingvo por la popolamasoj, la plejparto de la loghantoj de la tergloba vilagho estas surdmutaj unuj antau aliaj. Ni sentas urghan bezonon solvi la lingvan problemon.