Pri rughverta gruo

de WA NA

    Rughverta gruo estas nomata fea birdo kaj chinoj prenas ghin simbolo de felicho, longviveco, lojaleco kaj sano. En miloj da jaroj formighis kulturo de gruo.

Gruo en historio

    Kulturo de gruo burghonis antau 3000 jaroj. En “Libro de Odoj”, la unua plena kolekto de poemoj de Chinio antau 3000 jaroj, trovighas poemo “Bleko de Gruo”. Oni komparis gruon, kiu vivas en herbaro kaj bele kantas en sovaghejo, kun virta ermito.

     Gruo havas neghblankan plumaron kaj sveltan korpon, kaj pro tio ghi farighis spirita strebado de nobeloj je nobla virto. Ili bredis gruojn por aprecado. Regho antau 2000 jaroj tre shatis gruon kaj nomumis la bredatajn gruojn je diversaj oficoj kaj traktis ilin kiel korteganojn. Kiam li ekskursis, li elektis grupon da gruoj, por ke ili flugu antau kaj malantau lia chevalcharo.

     En la Muzeo de Imperiestra Palaco en Pekino konservighas tre valora bronza krucho kun desegnoj de lotusfloro kaj gruo. Ghi estas la plej antikva bronzajho ornamita per desegno de gruo. La gruo staras sur lotusfloro, kiu estas sinonimo de sankteco kaj nobleco. Apenau gruo aperis en kulturo, mistera koloro kaj nobla virto estis enkorpigitaj en gruo.

Fea birdo en chiela regno

     Turnigho de natura estajho al diajho estis la unua impeto de kulturo de gruo. Antau chirkau 2000 jaroj gruo en arta verko farighis fea birdo en chiela regno kaj estis diigita.

     Multaj antikvuloj aspiris senmortecon kaj chiel-iron de sia animo au ech tiun de sia karno. Gruo flugas gracie kaj elegante kaj havas bazajn karakterizajhojn de feo, kaj povas vivi pli ol 60 jarojn, pli longe ol aliaj birdoj. Vivdauro de 60 jaroj ne estas longa por la nuntempuloj, sed tiu en la antikveco estis tre longa kaj enviinda.

     Pro la longa vivdauro de gruo oni eknomis ghin fea gruo.

Anekdotoj pri gruobredo en la antikveco

     La figura arto de gruo en folkloro montras originalan kulturan enhavon kaj havas kompare altan ideologian kaj artan valoron. De la 7-a ghis la 14-a jarcento multaj literatoroj esprimis sian penson pere de priskribo de gruo, kio prosperigis la literaturon kaj pentrarton pri gruo. La figuro de gruo montrighis en tre multaj formoj, kaj amikeco inter gruo kaj literatoroj rakontighis de generacio al generacio. Chio tio markis novan etapon de transiro de diigo al artigo de gruo.

     De tiam gruo kaj pino preskau chiam kune aperis en pentrajhoj. En la mondo ekzistas 15 specoj de gruo, sed 13 el ili ne povas resti sur arbo. Sed en pentrajhoj gruo ofte staras sur pino, kio devenis de imago de verkintoj. Ambau pino kaj gruo vivas longe, kaj ilia kuna apero en sama verko markas perfektecon kaj simbolas longvivecon.

     Inter la rakontoj pri gruo elstaras tiu pri poeto-gruomaniulo en la 14-a jarcento. Li tre amis gruojn kaj umearbon. Li prenis umearbon sia edzino kaj gruojn siaj infanoj. Li ermitis che lago kaj sin klinis super kulturado de umefloroj kaj bredado de gruoj. Kiam li foiris de la hejmo, la gruoj gardis la domon, kaj kiam venis vizitantoj, la gruoj elflugis por revenigi lin. Kiam li vidis shvebantajn gruojn, li tuj iris hejmen por akcepti gastojn.

     Ekzistis multaj verkoj speciale pri vivo, bredado kaj mitoj de gruoj.

Simbolo de rango

     De la 14-a jarcento rapide kreskis la loghantaro de Chinio kaj pli kaj pli malvastighis la areo por vivo de gruoj. Gruo farighis rara birdo. En tiu tempo gruo estis ne nur bredata en kortego, sed ankau transformita en modelon de artajhoj, kaj bronzaj gruoj en diversaj pozoj farighis ornamajhoj en palacoj kaj ghardenoj de imperiestroj. En Qing-dinastio (1644-1911) gruo farighis emblemo sur vesto de unuaranga kortegano. Levo de rughverta gruo al la pozicio nur malpli alta ol tiu de drako kaj fenikso estas refoja impeto de kulturo de gruo.