Pashtista Festo en Jindong

de PUBU DUOJIE

    Nyingchi estas nomata “Yangzi-delto en Tibeto”. La loko ghuas renomon pro la plej profunda kanjono de la mondo, la rekta stratumo kun plej granda alto, tre richa flauro kaj multaj sovaghaj bestoj. Tie la montoj estas altaj kaj riveroj longaj. Krome la loko estas malofte vizitata de homoj kaj la natura fizionomio estas bone konservata. Pro tio ghi estas unu el la plej puraj terenoj de la mondo.

    En Nyingchi oni vivas tute lau tradicio kaj religia kutimo.

    Pashtista Festo estas la plej karakteriza festo de Nyingchi, kiu povas plene speguli la vivmanieron de la tibeta popolo. Ghi estas tradicia popola festo okazanta en vilaghoj de subgubernio Jindong de Langxian-gubernio de Nyingchi. La festo okazas de la 22-a de la naua monato lau la tibeta kalendaro kaj dauras tri tagojn. Tibet-nacianoj de la loko pasigas tiujn tagojn en kantado, dancado kaj festeno.

    Kial la pashtistoj elektis tiun daton por la festo? Oni klarigis, ke tion decidas la religio, la klimato kaj ankau la bezono de la pashtistoj, ke ili volas ripozi kelkajn tagojn post penema laborado.

    En tiu dato estas ankau religia festo, festo de Dia Vizito. Vetero de la naua monato estas tre bona, la pejzagho bela, kaj vegetaloj donas fruktojn kaj gregoj grasighas rapide. Tiutempe rikoltado estas finita, kaj la pashtistoj revenas hejmen kun grasighintaj gregoj kaj butero. Jindong estas agrikultura regiono, sed brutobredado konsistigas gravan parton de la ekonomio. La grasaj someraj pashtejoj distancas malproksime de la loghejoj, kaj la proksimajn pashtejojn oni rezervas por vintra pashtado. En somero la viroj nomadas malproksime kaj revenas hejmen en autuno.

    Chiuj vilaghoj de Jindong festas tiun feston, kiu estas plej origina kaj plej distingigha en Laiyi-vilagho.

    En la unua tago de la festo la pashtistoj faras kulton al dio, sportajn konkursojn kaj amuzadon.

    Matene la viroj revenintaj de pashtado vestighas per festa kostumo. Ili portas bovledan chapon, ponchforman veshton el felo de bovido, nigran pantalonon el dika drapo kaj alttibingajn botojn el bovledo. Ili portas sur la maldekstra pojno ledan braceleton ornamitan per konkoj kaj sur la dekstra shultro ledan sakon de furagho por bovoj. Dekstre de la sako pendas shtonjhetan rimenon plektitan el poefaga lano. Kondukante bele ornamitajn poefagojn, ili kolektighas che la enirejo de la vilagho por iri al la pashtejo por prepari kultadon al mamono. La junulinoj portas belajn vestojn kaj venas al la enirejo kunportante sekalan vinon por adiaui la pashtistojn atentigante, ke ili pie kultu la dion. Post tio la pashtistoj rajdas sur la poefagoj por iri al la kultejo. Revenvoje ili havas piknikon.

    Kiam ili revenas, la mastrinoj kaj fraulinoj kantante prezentas al ili vinon kaj lamaoj recitas sutrojn. Oni faras multajn oferajhojn por la tera dio.

    Post tio estas poefaga konkurso. Oni starigas stangon 10 metrojn altan kaj pendigas sur ghi poefagajn vostojn farbitajn je diversaj koloroj. Post poefaga konkurso kaj kultado al dio, la vilaghanoj ghuas piknikon.

    Posttagmeze la vilaghanoj kolektighas por auskulti deklamon de pashtistoj. Tio estas unu el la literaturaj specoj de Tibet-nacio prikantanta la belajn pejzaghojn, personojn kaj morojn de la hejmloko. Post tio la viroj kaj virinoj dancas en du grupoj chiu en duona cirklo.

    En la sekvanta tago oni refoje kolektighas kaj respektata grandaghulo sidas en la mezo. Ambauflanke lauvice sidas la vilaghanoj lau la agho kaj reputacio. Kiam la pashtistoj sidighas, oni komencas trinki vinon, lakton kaj jahurton kaj manghas freshan laktofechon kaj aliajn frandajhojn kun originala gusto de pashta regiono, kaj samtempe interbabilas pri la familio, metio kaj diversaj interesajhoj. Festo estas la plej bona tempo por la homoj reciproki saluton, montri amikecon, solvi miskomprenon kaj intensigi kolektivismon. Tiun shancon neniu volas preterlasi.

    Respektataj grandaghuloj kaj gastoj prezentas hadaon (silka rubando uzata kiel donaco por saluto, bondeziro au gratulo) al la pashtistoj, laudas ilian peneman pashtadon de kelkaj monatoj kaj deziras al ili bonan sanon kaj prosperighon de iliaj gregoj. La pashtistoj prezentas al ili rozarion da laktofechaj buletoj, pendigante ghin sur ilia kolo por esprimi dankon. Nokte oni faras bivakon, kantas kaj dancas ghis tagigho.

    En la tria tago dauras la amuzado.

    En chiu pashtista festo la gajaj pashtistoj kantas por esprimi varman amon al la vivo kaj esperon al bela estonteco.