En tiu periodo
multe evoluis la pentrarto de chinaj pentrajhoj pri floroj kaj
birdoj. La elstara pentristo Zhao Chang substrekis personan
observadon kaj skizadon tiukampe. Li variigis tuchliniojn per
duobla konturado kaj uzis intensajn kaj charmajn kolorojn, ke
floroj kaj herboj sub lia peniko estas versimilaj. La verkoj
de Li Anzhong estis elegantaj, teknike lakonaj kaj esprimrichaj.
Cui Bai, lerta en konturado, kolorado per helaj kaj belaj koloroj,
shatis pentri fragmitojn kaj sovaghajn anserojn che sabla insuleto.
La de li pentritaj birdoj estas delikataj, versimilaj kaj viglaj,
sed arboj, herboj kaj montoj estas pentritaj libermaniere. Lia
pentra stilo estas libera de la kateno de Huang-skolo. Zhao
Ji, imperiestro de Song-dinastio, heredante la stilon de Cui
Bai, akcentis skizadon kaj delikate observis objektojn. Liaj
pentrajhoj estas delikate faritaj kaj versimilaj. Li estis majstra
en pentrado de floroj kaj birdoj. Laudire li pentris birdajn
okulojn per kruda lako, ke ili aspektas vivaj. Pentristo Lin
Chun bone prezentis naturan aspekton de birdoj. Li estis laudata
kiel majstro en skizado. "La orioloj sub lia peniko estas kvazau
elflugontaj el la pentrajho." Ankau Li Di estis eminenta en
skizado. La de li pentritaj turtoj en malvarma vintro donas
tian efekton, ke ilin vere turmentas malvarmo.
|
"Birdo
sur fruktarbo"
de Lin Chuan
|
En tiu periodo
estighis literaturistaj pentrajhoj. Kun plivastigho de temoj
de pentrajhoj pri floroj kaj birdoj kaj plirichigho de esprimaj
teknikoj, aperis nombro da literaturisto-pentristoj, kiuj aparte
shatis pentri bambuojn. El ili Wen Tong kaj Su Shi estis la
plej famaj. Ili pledis, ke pentrarto kombinighu kun literaturo
por esprimi individuan senton, ke oni uzu ne kolorojn, sed nur
chinan inkon en pentrado por esprimi tuchan varion. Ili prenis
umeflorojn, orkideojn, bambuojn kaj krizantemojn kiel shatatajn
temojn por esprimi liberon, senghenecon kaj amon al idilia vivo.
Tio montris ilian penson kaj senton sin apreci kaj vivi ermite.