Aprile de 1998 Pekino komencis ordigon de kelkaj riveroj ghin chirkauantaj, dank’ al tio la ekologia medio de Pekino iom plibonighis.

Plezurveturo sur rivero de Pekino

    Vespere lunlumo kaj lampolumo reflektighis en la akvo. Sur la rivero malrapide iris plezurshipoj kun ghojaj turistoj. En la shipoj turistoj trinkis verdan teon kaj manghis bongustan kukon, ghuante la brilan lunon. Bele vestita knabino deveninta de suda Chinio lerte julante, milde interparolis kun turistoj. Sur iuj shipoj ludis muzikistoj en tradiciaj roboj kaj audighis orelplacha muziko. Chio chi impresis kiel vojagho en akvolando de la suda parto de Chinio. Sed fakte mi spertis tion sur rivero en Pekino.

    La 30-an de aprilo, 2002, kun longa sirenado movighis sur rivero jakto kaj de tiam komencighis navigacio sur la tuta akvosistemo de Pekino 50 km longa. Tio estas granda afero por la chefurbo. Preskau 100-jara maljunulo, akompanate de siaj familianoj, ghuis la spektaklon ambauflanke de la rivero, sidante sur rulsegho. “Mi neniam imagis al mi, ke mi povas vojaghi per tia shipo en Pekino,” diris la maljunulo.

Por liveri akvon al Pekino kaj protekti ghian ekologian medion

    Mi promenis che la rivero okcidente de Pekino kaj vidis, ke la brike masonita bordo kun skulptitaj balustradoj el blanka marmoro bonorde staras che la rivero. Apude etendighas vojo pavimita per rughaj brikoj kaj verdas gazono. Proksime de la rivero staras nove konstruitaj loghdomoj altaj kaj malaltaj. Tie jam malaperis la malaltaj kabanoj kaj rubejoj. La pejzagho estas bela, tamen monotona. La balustradoj malhelpas homan tushon al la akvo. Antaue mi ofte biciklis kun miaj amikoj lau la zigzaga bordo. Tiam mi povis lauvole lavi miajn manojn kaj vizaghon che la rivero. Plorsalikoj kisis akvon, poploj alte staris kaj libere kreskis arbedo, herboj kaj sovaghaj floroj. Tie vivis pigoj, korvoj sur arboj kaj en la akvo naghis fishoj. Vespere de printempo kaj somero audighis kvakoj tie kaj chi tie. El herboj foje kaj foje saltis leporoj kaj aliaj malgrandaj animaloj. Sed nun la bordo farighis vertikala, 1-2 metrojn alta, kaj nur malmulte da shtupetaroj kondukas al la akvosurfaco. Tie estas malpermesite naghi kaj kushi sur gazono.

    La rivera bonordigo komencita en 1998 estis aprobita en Pekino kaj samtempe kritikita de fakuloj, kiuj malkontentas pri masonado de la cementa riverlito kaj bordo.

    La chefa metodo de la rivera ordigo en la urbaj kvartaloj estis masoni la riverliton kaj bordon per cemento au shtonoj kaj lau la projekto oni forhakis chiujn arbojn che la bordo. Tion malaprobis multaj ekologoj. Ekologia instruisto de la Pekina Universitato diris, ke tiu metodo malhelpas interfluon de akvo kun la naturo kaj faris la riveron artefarita cementa cisterno. Li diris, ke masoni la liton kaj bordon de la rivero malhelpas akvajn kreskajhojn, kiuj kapablas purigi akvon, kaj pro tio la riverakvo iom post iom perdos la kapablon mempurigi kaj la akva kvalito malbonighas, dum forhakado de la arboj ambauflanke de la bordo malutilas al ekologia ekvilibro kaj utilas al kresko de infektaj mikroboj. Pro manko de akvaj kreskajhoj kaj naturaj vegetajhoj ambauflanke de la rivero malfacile vivos la tieaj sovaghaj vegetajhoj kaj animaloj.

    Sed akvomastrumaj projektantoj opinias, ke siatempe kompleta masonado de la Pekin-Miyun-a Kanalo estis unika elekto, char antaue la akvokonservejoj Miyun kaj Guanting estis chefaj fontoj de la trinkakvo de Pekino kaj poste la akvokvalito de Guanting malbonighis, Miyun-akvokonservejo farighis la unika tersurfaca akvofonto de Pekino. “Antau la masonado, chiujare 80 milionoj da kubmetroj da akvo tralikighis tra la kanalo,” diris vicchefingheniero de la Akvomastruma Administracio de Pekino. Li diris ankau, ke la masonado celas garantii akvon por homa vivo en Pekino. Lia kolego diris, ke masonado de la riverlito malhelpas rapidan kreskon de akvaj herboj, kiuj estas granda obstaklo de akvofluo kaj plie, sen masonado la rivervojo farighos chiam pli largha pro akva lavado, sed ambauflanke de la rivero konstruighis multe da altaj domoj, kaj jam ne estas spaco por ghia ekspansio.

    Oni diris, ke nun por ordigo de la riveroj oni jam lernis sperton kaj lecionon de la du antauaj periodoj kaj donas grandan atenton al ekologio. Nun la akvomastruma departemento faras iujn riverpartojn kolbasformaj por pliigi areon de malsekaj parceloj kaj stradoj kun la celo garantii la diversecon de la kreskajhoj ambauflanke de la rivero. Oni invitis usonan akvomastruman fakulon, kiu alte taksas ekologian riverordigon, kiel konsiliston. Tiu elektis riverparton du kilometrojn longan por ke la natura flauro kaj malseka tero ludu sian rolon en plibonigo de la akvokvalito, kaj tiamaniere oni shparos la elspezon je 50% por riverordigo kompare kun kompleta masonado.

    La supre menciita argumento montras, ke bonordigo de la akvosistemo de Pekino falis en dilemon. Por la ekonomia disvolvigho kaj media protektado oni havas multe da aktualaj problemoj solvendaj.

Akvosistemo de Pekino en perspektivo

    Akvomastruma departemento de Pekino informis, ke por konstrui bonan akvosistemon kaj servi al la 29-aj Olimpikoj la urba registaro faris jenan planon, t.e. en 3 jaroj fundamente realigi la akvomastruman modernigon de Pekino, levi la kapablon de akvomastrumado kaj kontrauinunda reguligo; en 4 jaroj plenumi la akvosisteman konstruadon de la urbo kaj realigi la celon, ke klara akvo de la tria rondrivero chirkauu la urbon; en 5 jaroj fundamente plenumi la kontraupoluan laboron de la riveroj kaj lagoj kaj realigi la fundamentan klarighon de la riveroj kaj lagoj kaj por tio oni devas konstrui 16 traktejojn de malpura akvo por chiutage trakti la 3.5 milionojn da tunoj da malpura akvo, ellasita de la urbo.

    Nun oni ekpraktikis la planon, ke la klara akvo de la tria rondrivero chirkauu la urbon. La unua rondrivero, chirkauanta la Imperiestran Palacon, jam bonordighis kaj bonordigo de la dua rondrivero plejparte plenumighis. La akvosistemo de la tria rondrivero konsistas chefe el Qinghe-rivero, norda kanalo en la orienta parto de Pekino kaj Liangshui-rivero en la sudorienta parto de la urbo. Antau nelonge oni jam komencis ordigon en iuj partoj.

    Lau la plano de la urba konstruado oni konstruos grandan lagon en la Olimpika Parko, norde de la meza akso de la urbaj kvartaloj kaj sekve de tiu lago aperos grandaj arbaro kaj marcho, kies akvo venos chefe el la akvo traktita en Qinghe-traktejo de malpura akvo, kaj oni konstruos monteton el la tero akirita dum fosado de la lago kaj faros plurajn pejzaghojn. Antau la Olimpikoj en 2008 en Pekino aperos 24 novaj ekologiaj parkoj kaj 1500 hektaroj da akva surfaco kaj tiam la pokapa areo de akvo en Pekino levighos de 1.4 kvadrataj metroj al 4.2 kvadrataj metroj.

    La efiko de ordigo de la akvosistemo de Pekino estas rimarkinda. Malgrau tio Pekino restos urbo, al kiu serioze mankas akvo. La akvofonto jam farighis unu el la gravaj faktoroj malhelpantaj la ekonomian kaj socian disvolvighon. La Ghenerala Projekto de Pekino montras, ke la projekto konduki akvon el sude norden estas radikala rimedo por solvi la akvomankon de Pekino. Nun oni kondukas al Pekino chiujare 1.2 miliardojn da kubmetroj da akvo. Oni faras strechan preparon por la meza akvokonduka projekto, t.e. konduki akvon el Yangzi-rivero de Hubei-provinco al Pekino. En la nemalproksima estonteco akvo senchese kondukighos el Yangzi-rivero al Pekino kaj tiam oni povos ne nur shipe vojaghi al Pekino, sed ankau per shipo veturi al Tianjin kaj de tie al la vasta maro kaj la antikva Granda Kanalo havos sian novan vivon.