Harbin en provinco Heilongjiang oni ofte nomas “brila perlo sur la kolo de cigno”. Sidante che la suda bordo de la rivero Songhua, chi tiu chefurbo de la plej norda provinco de Chinio estas grava industria centro kun natura kaj artefarita beleco.

    Harbin, sufiche juna urbo lau chinaj normoj, estis antaue fishkaptista vilagho. Historiaj kronikoj montras, ke la loko estis loghata en la 11-a jarcento de Nüzhen, prauloj de la manchuroj. La nomo “Harbin” devenas de la manchura “aleghin”, kiu signifas grundon por sunumi fishretojn. En 1896 cara Rusio subskribis sekretan traktaton kun la Qing-dinastia registaro pri konstruado de fervojo de la china urbo Manzhouli che la china-rusa landlimo, tra Harbin, al Vladivostoko. Per mono el porkompensa fonduso eltrudita el la china registaro kaj malmultkosta china laboro, oni konstruis la Chinan Orientan Fervojon kun Harbin kiel la administra centro. La urbo nature disvolvighis en transportadan fokuson. Rusaj komercistoj, misiistoj kaj aventuristoj eksvarmis al la urbo, starigante tie siajn butikojn, fabrikojn kaj preghejojn. Ilia influo sur la arkitekturo de Harbin estas videbla hodiau: rus-stilaj konstruajhoj, kupoloj kaj turpintoj super tridek antauaj grek-ortodoksaj preghejoj.

    Aliaj eksterlandanoj alvenis al la kreskanta urbo. Dek kvin landoj malfermis konsulejon, inkluzive de Japanio, Britio, Francio, Germanio, Italio kaj Usono. Bankoj prosperis kune kun hoteloj, trinkejoj, vetludejoj, altkostaj vilaoj, dum la china loghantaro servis al la kreskanta internacia komunumo. Iam trovighis cent mil fremdaj loghantoj el 36 landoj en la urbo. En 1946 Harbin estis redonita al Chinio post la malvenko de Japanio kaj la fino de la Dua Mondmilito.

    Harbin, konata kiel urbo de parko, havas 13 parkojn kune kun 154 florovartejoj kaj multaj arbaretoj. Lau la stratoj staras bele pritonditaj ulmoj, poploj kaj pinoj. Plejparto de la parkoj trovighas lau la bordoj de la rivero Songhua. Riverborda Parko lau la suda bordo, dek hektarojn granda, estas shatata loko. La Suna Insulo, kun areo de 1 300 hektaroj sidas meze de la rivero Songhua. Gin kovras densaj arboj, belaj gazonoj, gloroplenaj terasoj kaj riverbordaj pavilonoj. Digo chirkauanta la insulon kaj ghin protektanta kontrau inundo estas ankau shatata promenejo. Iam antaue la insulo estis en du partoj. La okcidenta duono estis rezervita por domoj de richuloj kaj la orienta por pajlotegmentitaj kabanoj de fishkaptistoj kaj boatistoj. La Vilagho de Paradizo sur la okcidenta flanko estas nun populara loko por distrigho kaj banado. Tie estas 14 resanigaj ripozejoj konstruitaj por fabrikoj, superaj lernejoj kaj universitatoj.

    Unika estas la Infana Parko de Harbin, kiu havas la solan infanfervojon en Chinio. Konstruita en 1956, ghi estas du kilometrojn longa, kun stacio Pekino che unu fino kaj stacio Harbin che la alia. La malgranda trajno, tirata de dizellokomotivo, havas sep buntajn vagonojn kaj povas transporti ducent pasagherojn. La personaro de la fervojo: la stacioadministrantoj, inghenieroj, konduktoroj, biletvendistoj, trajnogardistoj kaj chefo de la vagondejhorantaro estas lernejanoj malpli ol 13-jaraj. Ili laboras kaj ludas lauvice.

    La vintro en Harbin estas nekontesteble malvarmega. La meza temperaturo de decembro ghis februaro estas -30°C kaj multe neghas. Sed adaptighinte al la malvarmego, oni trovas certajn ghuojn, kiujn nur Harbin povas oferti. Lakto vendighas brikforme. Frostighintajn pirojn oni liveras al achetantoj. Degelinte en malvarma akvo, la piroj estas aparte gustoplenaj kaj estas populara frandajho dum la Printempa Festo (china tradicia Novjaro).

    Ankau alia specialajho de Harbin aperas en la Printempa Festo. Tra la lando estas la tradicia kutimo de la sezono festocele pendigi paperlanternojn. Chi tie oni faras lanternojn el glacio, oni lasas akvon glaciighi en poto, poste eltiras kaj kavigas en la centro, kien oni metas kandelon au olelampon. La lanterno ne fandighas, char la ekstera temperaturo restas sub la nulo. Fari glaci-lanternojn jam farighis kutimo, sed ili ne plu estas simple faritaj el poto. En la Lanternfesto, la 15-a tago de la unua monato lau la china luna kalendaro, mamutaj blokoj da glacio estas tranchitaj el la rivero Songhua. Martelo, chizilo kaj muldiloj uzighas kaj post kelkaj horoj blokoj farighas vazoj da floroj, figuro de skiisto, karpo au kokino. Glacidomegojn oni faras el blokoj cemetitaj kune per akvo. Kontrau la blua chielo ili estas kristale blankaj. Vespere oni lumigas ilin kaj la publikaj placoj kaj parkoj viglighas per la glaciarto -- miriado da desegnoj kreitaj de la amatoraj kaj profesiaj glaci-skulptistoj de Harbin.