La ban-festo de la tibeta popolo karakterizigas per trajtoj de la Tibeta Altebenajo kaj la nacieco de Tibeto. La kuraca banado de la tibeta medicino antau pli ol 1000 jaroj kaj la ban-festo pruvis, ke la tibeta popolo ciam havas la kutimon de banado. La kultura fenomeno kaj kutimo de la originala banado dum mil jaroj ludis tre gravan rolon en sanigado kaj higieno de la tibeta nacio.

    Vespere de la tagoj de malfrua somero kaj frua autuno, tre brila stelo aperas sur la sudorienta cielo de Lhasa, cefurbo de Tibeto. Kaj tiam komencigas la ban-festo. Oni diris, ke la stelo restas sur la cielo nur 7 tagojn. Kial oni havas la feston en tiuj tagoj? Pri tio estas mito: Antau tre tre longe estis fama kuracisto nomata Yutuo Yundangongbu. Li povis kuraci tre diversajn malsanojn kaj estis nomumita kortega kuracisto. Sed li ciam prizorgis la popolanojn. Li ofte iris kolekti drogherbojn kaj en tiu tempo li akceptis malsanulojn. Foje atakis epidemio kaj multaj homoj mortis. Yutuo senlace penis kaj resanigis multajn malsanulojn per drogherboj kolektitaj sur negmontoj kaj en primitivaj arbaroj. Sed post lia morto la lokon atakis pli serioza epidemio. La malsanaj pastistoj genuigis por peti helpon de la cielo. Iu serioze malsana virino foje havis songon: si renkontis kuraciston Yutuo kaj tiu diris al si, ke en la sekvanta nokto, kiam aperos brila stelo sur la sudorienta cielo, si banigu en Naqu-rivero kaj si certe resanigos. La virino sekvis la instrukcion kaj tuj resanigis post bano en la rivero. Poste ciuj malsanuloj venis banigi en la rivero kaj resanigis. Oni diris, ke la stelo estas transformiginto de kuracisto Yutuo. Sur la cielo li vidis la suferon de la popolo, sed li ne povis reveni en la homan mondon por kuraci la masanulojn, do li faris sin stelo kaj turnis la akvon de la rivero en kuracan akvon por helpi la malsanulojn. Sed la dio donis al li nur 7 tagojn, do la stelo restis sur la cielo nur 7 tagojn. Pro tio la tibeta popolo prenis tiujn 7 tagojn ban-festo. En tiuj tagoj la pastistoj sin banas en proksima rivero. Oni diris, ke banado protektas ilin kontrau malsano.

    Antau pli ol 1000 jaroj la tibeta popolo jam havis la kutimon de banado. Ili opinias, ke banado purigas la korpon kaj forigas fiodoron de la korpo, moderigas soifon, resanigas kaj rejunigas la homojn kaj longigas la vivon. En sia verko “Elektitaj Disertacioj pri Tibeta Medicino” Luosang Quepei skribis, ke banado povas forigi eksterajn kaj internajn malsanojn de la homoj, kuraci hautajn malsanojn, membrorigidigon kaj muskolan atrofion. Alia specialisto de higieno siribis en sia verko “ La Tibeta Medicino ”, ke banado utilas al sano, delikatigas la hauton, preventas hautajn malsanojn kaj moderigas soifon. Lavado de malsupra parto estas utila al higieno. Kuracistoj de tibeta medicino konsilas oftan banadon, banon en termofonto, lavon de kapharoj per varmeta akvo kaj banon en malvarma akvo en somero por fortigi la korpon. La tibetaj medicinistoj aparte akcentas banon en natura minerala termofonto.

    Ciuj banoj, cu ordinara, cu termofonta, cu kuraca, ebligas al la banantoj forlavi malpurajojn kaj teni korpan kaj psikan higienon. Tial banado estas grava por la vivo. En antikveco la monarkoj kaj aristokratoj de Tibeto satis havi banejon en tre kvieta loko. Nun multaj termofontaj banejoj en Tibeto trovigas en kvietaj lokoj, kie harmoniigas la cielo kaj homoj.

    Kie trovigas termofontoj, tie la tibet-nacianoj satas utiligi ilin por bani kaj kuraci. Koncernaj materialoj notas, ke la akvo de la termofonto Songzi en Xigaze estas tre klara kaj senodora, kaj bananto povas senti grandan flosforton. La akvo povas ne nur forigi malpurajojn sur la homa korpo, sed ankau kuraci diversajn malsanojn, ekzemple tiujn de stomako, reno, hauto, artiko k.a. Multaj Tibet-nacianoj iris tre longan vojon por banigi en tiu termofonto. Post bano ili ne tuj sin vestis, sed volvis sin per lana litkovrilo. Post kelke da minutoj ili svitegis. Ili diris, ke svitado en tiu tempo povas forporti multajn bakteriojn el ilia korpo, kaj tio estas tre utila por sano.

    En la sepa monato de la tibeta kalendaro la nacianoj, cu urbanoj, cu kamparanoj, cu pastistoj, faras amasan tradician banadon. Banado en tiu tempo povas forigi malpurajojn, malsanojn kaj pekojn. La ban-festo okazas post la finigo de pluvsezono kaj tiam la riverakvo estas tre klara, gia temperaturo modera kaj la cielo serena. Oni lavas la harojn, la korpon, vestojn, littukojn k.a. en rivero kaj samtempe distrigas en la akvo. Gejunuloj povas inviti al kuna distrado kaj nagado en la akvo. En la festo oni venas al rivero familie. Post banado ili trinkas teon, piknikas, drinkas, babilas, kantas kaj dancas. Ili kredas, ke banado en la semajno povas protekti la banigintojn de malvarmumo, epidemioj kaj diversaj dangeraj malsanoj, longigas la vivon kaj fortigas la korpon.