Du satiroj

Preskaý æiu æino konas fablojn de Ezopo. Eæ centjaruloj kaj 5-6-jaraj infanoj scias la fablon pri vulpo, kiu diras, ke la vinberoj, kiujn øi ne akiris, estas acidaj. Ili bone konas la fablon pri þafido, kiu trinkis akvon æe rojo kaj estis formanøita de lupo. Sed nur malmultaj bone konas la aýtoron Ezopo.

Ezopo estis sklavo de aristokrato en la 6-a jarcento a.K. Li, saøa kaj sprita, vojaøis al multaj lokoj, liberiøinte el la sklaveco. Li rakontis al homoj diversajn fablojn, verkitaj de li mem aý postlasitajn de antaýuloj. Pere de la animitaj bestoj Ezopo malkaþis la kruelecon de fortuloj, montris la naivecon de la bonkoruloj kaj admonis, ke la homoj devas esti homamaj kaj honestaj, venki malicojn kaj fari æion observante la naturan leøon. Li malkaþis ankaý la hipokritecon de kulto al la dio kaj pro tio oni puþis lin de sur kruta¼o.

Li mortis, tamen liaj fabloj ne mortis. Historio notis, ke meze de la 14-a jc. iu okcidenta predikisto venis al Æinio kun fabloj de Ezopo. Poste en Æinio aperis la Fabloj de Ezopo tradukitaj el la greka originalo kaj el la angla versio. En la lastaj jaroj aperis en Æinio diversaj eldonoj de tiu verko. Poeto Wu Zeqing adaptis la fablojn al satiroj, kiuj odoras ankaý æinan proverbecon kaj tre plaæas al æinaj legantoj. Sube estas du el ili.

กก

La Red.

Kapro kaj paþtisto

Kapro forlasis la gregon,
Kuris tutsole sencele.
Fajfis paþtisto kaj vokis,
Sed øin revoki ne povis.
La besto kuregis foren kaj foren.
La homo decidis puni øin severe,
Li prenis þtonon,
¬etis øin al la bruto,
Kaj rompis al øi la kornon.
Li maltrankvilis, ektimis
Kaj tremante indulgon petis:
"Øin al la mastro ne diru!"
Laýte respondis la kapro:
"Ho, vi estas vere saøa.
Mi tion ne diros, la korno neniam perfidos."

Vulpo senvostigita

Fanfaronis vulpo fiera
Pri sia vosto tre bela.
Se estos vosta konkurso,
Æampiono estos certe la vulpa.
Ho ve! Trafis øi kaptilon,
Kaj rompis al si l' voston.
Øi sentis sin humile,
Kaj vivis malfacile.
Ruza, øi konsilas al vulpoj aliaj
Tranæi æiu sian voston:
"Por ni, øi superflua
kaj neniom beliga.
Mi preferas forigi øin
ol de øi æiam øenita."