La Handikapulaj Olimpikoj originas el Eŭropo post la Dua Mondmilito.

    Por ke la soldatoj paralizitaj en gambo pro vundo de mjelo en batalado kiel eble plej baldaŭ resaniĝu, brita neŭrokirurgo Ludwig Guttmann kaj aliaj famuloj amantaj handikapulajn aferojn okazigis dum la 14-aj Olimpikoj en Londono en 1948 sportkunvenon de handikapuloj uzantaj rulseĝojn. La sportkunveno estis nomata Sportkunveno de Stoke Mandeville.

    Post 4 jaroj oni fondis en Britio la Internacian Sportan Federacion de Stoke Mandeville kaj samjare okazigis la 1-an Internacian Handikapulan Sportkunvenon. Tio estas origino de la Handikapulaj Olimpikoj.

    De tiam la Sportkunveno de Stoke Mandeville okazis ĉiujare. En 1960 du semajnojn post la fermo de la 17-aj Olimpikoj en Romo, inaŭguriĝis la 9-a Sportkunveno de Stoke Mandeville. Poste tiu sportkunveno estis rekonata de la Internacia Olimpika Komitato kiel la 1-aj Handikapulaj Olimpikoj.

    De 1960 la Handikapulaj Olimpikoj okazas en ĉiu 4-a jaro. En 1988 okazis la 8-aj Handikapulaj Olimpikoj en Seulo, ĉefurbo de Koreio. De tiam la Handikapulaj Olimpikoj kaj la Someraj Olimpikoj okazas en sama urbo.

    La 13-ajn Handikapulajn Olimpikojn okazantajn en Pekino partoprenas pli ol 4200 handikapitaj sportistoj kaj pli ol 2500 trejnistoj kaj juĝistoj el 147 landoj kaj regionoj. Pli ol 4000 raportistoj kaj teknikistoj kolektiĝas en Pekino, kaj ĉ. 40 mil volontuloj servas por la Handikapulaj Olimpikoj. La ĉiam pli grandiĝanta skalo kaj influo de la Handikapulaj Olimpikoj markas ne nur la disvolvon de la epoko, sed ankaŭ la progreson de la homa socio.